“มุสลิมเป็นนักมังสวิรัติได้หรือไม่ ?”

ประการแรกสุด เราควรมีความชัดเจนในประเด็นนี้ เราไม่ควรคิดหรือเชื่อว่าเป็นสิ่งที่ดีกว่าที่จะงดเว้นจากการรับประทานเนื้อสัตว์ โดยเชื่อว่าการปฏิบัติเช่นนั้นจะได้รับรางวัลหรือผลบุญตอบแทน หรือคิดว่าการเป็นนักมังสวิรัติทำให้ใกล้ชิดกับอัลลอฮฺได้มากกว่า ประเด็นเหล่านี้เป็นสิ่งต้องห้ามในการสร้างความใกล้ชิดกับอัลลอฮฺในลักษณะนี้

ท่านนบี (ขอความสันติและความจำเริญจงมีแด่ท่าน) ผู้ทรงเป็นมนุษย์ที่ดีงามและใกล้ชิดอัลลอฮฺมากที่สุด ท่านเคยกินเนื้อสัตว์และน้ำผึ้ง และเคยดื่มนม ครั้งหนึ่งมีศอหาบะฮฺของท่านต้องการงดเว้นจากเนื้อสัตว์ ท่านแจ้งเขาว่านี่เป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง

อนัส อิบนุ มาลิก (ขออัลลอฮฺทรงพึงพอใจแก่ท่าน) รายงานว่า ‘มีศอหาบะฮฺของท่านนบี จำนวนหนึ่ง บางคนในหมู่พวกเขาได้กล่าวว่า “ฉันจะไม่แต่งงานกับสตรี” บางคนในหมู่พวกเขากล่าวว่า “ฉันจะไม่กินเนื้อสัตว์” บางคนในหมู่พวกเขากล่าวว่า “ฉันจะไม่นอนบนที่นอน” และบางคนก็กล่าวว่า “ฉันจะถือศีลอดโดยไม่ละศีลอด” หลังจากข่าวเรื่องนี้ไปถึงท่านนบี ท่านจึงได้เรียกมารวมตัวกัน และท่านได้เริ่มต้นด้วยการสรรเสริญอัลลอฮฺและสดุดีต่อพระองค์แล้วกล่าวว่า “มีอะไรเกิดขึ้นกับกลุ่มชนที่พวกเขากล่าวเช่นนั้น เช่นนี้ ? (ตามที่พวกเขาตั้งใจที่จะกระทำ) ท่านนบี จึงกล่าวต่อว่า “ฉันละหมาดและฉันก็นอน ฉันถือศีลอดแล้วก็ฉันก็ละศีลอด และฉันก็แต่งงานกับสตรี ดังนั้น ผู้ใดที่ปรารถนาอื่นจากแนวทางของฉัน เขาก็ไม่ใช่พวกของฉัน” (รายงานโดย นะสาอีย์)

มีความแตกต่างอย่างมากระหว่างการไม่รับประทานอาหารบางชนิดเพราะไม่ชอบมันหรือหลีกเลี่ยงมันด้วยเหตุอย่างใดอย่างหนึ่ง ตัวอย่างเช่น เนื่องจากเห็นสัตว์ถูกฆ่าเมื่อสมัยยังเป็นเด็กซึ่งอาจเป็นเหตุให้คนหนึ่งมีความรังเกียจที่จะรับประทานเนื้อ และเหตุผลอื่น ๆ ที่คล้ายกันนี้ กับการคิดว่าเนื้อสัตว์เป็นสิ่งหะรอม (ต้องห้าม) โดยละเว้นจากมันซึ่งถือเป็นการกระทำในรูปแบบของการเคารพบูชา ดังที่พราหมณ์ นักบวชและผู้อื่นได้ปฏิบัติ

โดย ชัยคฺ มุฮัมมัด ศอลิหฺ อัล มุนัจญิด
ฝ่ายบริการวิชาการ ศวฮ. สำนักงานปัตตานี แปลและเรียบเรียง