:: คำถาม ::
สัตว์ชนิดใดที่ถือว่าดีที่สุดหากจะทำอุฎฮียะฮ์ (กรุบาน) ระหว่าง อูฐ แกะหรือปศุสัตว์ ?
:: คำตอบ ::
ด้วยพระนามของอัลลอฮฺผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงกรุณา
มวลการสรรเสริญเป็นของอัลลอฮฺ ขอความสันติและความเมตตาจงมีแด่ท่านนบี (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม)
ถึงท่านที่ตั้งคำถาม ทางเราต้องขอบคุณเป็นอย่างยิ่งสำหรับความไว้วางใจที่ท่านมีต่อพวกเราในการช่วยค้นหาคำตอบ เราขอวิงวอนต่ออัลลอฮฺให้ทรงโปรดช่วยเหลือพวกเราในการรับใช้พระองค์และทำให้การงานของเรามีความบริสุทธิ์ใจเพื่อพระองค์
การที่มุสลิมเชือดสัตว์ในช่วงอีดอัฎฮานั้นเป็นการดำเนินตามแบบอย่างที่นบีอิบรอฮีมที่ได้ปฏิบัติไว้ในการเชือดลูกชายตัวเองอิสมาอีลเพื่อแสดงถึงการยอมจำนนและเชื่อฟังต่ออัลลอฮฺ อย่างไรก็ตาม อิสมาอีลได้รับการไถ่ตัวได้ด้วยแกะซึ่งมลาอิกะฮ์ญิบรีลนำมามอบให้แก่ ส่วนการเชือดสัตว์กุรบานนั้นมีเงื่อนไขหลายประการที่ต้องใส่ใจเช่นสัตว์ตัวนั้นจะต้องอยู่ในสภาพหรือลักษณะที่ดีและเชือดด้วยวิธีการที่ดีที่สุด
สัตว์ที่ดีที่สุดในการทำอุฎฮียะฮฺคืออูฐ ต่อมา คือ ปศุสัตว์ (เช่น วัว ควาย) หากเชือดในนามของคนคนเดียว ดังนั้นที่ดีคือ แกะ จากนั้นแพะจากนั้นหนึ่งในเจ็ดของอูฐ จากนั้นหนึ่งในเจ็ดของปศุสัตว์ สัตว์ที่ดีที่สุดคือสัตว์ที่อ้วนท้วนสมบูรณ์มีเนื้อมาก มีร่างกายที่ครบถ้วนสมบูรณ์ไม่พิการ รูปร่างสวยงามไม่มีตำหนิ
มีรายงานจากอนัส บินมาลิก (ขออัลลอฮฺทรงพึงพอใจท่าน) เล่าว่าท่านนบี (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม) เคยเชือดกุรบานด้วยแกะสองตัวมีเขาโดยมีสีขาวเทา
มีรายงานจากอบูสะอีด อัลคุดรี (ขออัลลอฮฺทรงพึงพอใจท่าน) กล่าวว่า “ท่านนบี (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม) เชือดแกะตัวผู้ที่มีเขาที่สมบูรณ์ (ไม่ถูกตอน) ซึ่งมีหน้าดำและขอบตาดำรวมทั้งขาดำ”
มีรายงานจากอบูรอฟิอ์ ทาสที่ได้รับการปล่อยตัวของท่านนบี (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม) กล่าวว่า “เมื่อท่านนบีจะทำกุรบ่าน ท่านมักจะซื้อแกะตัวผู้สองตัวที่อ้วนท้วน” ในบางรายงานกล่าวว่า “แกะที่ถูกตอน” (อะหมัด)
คำว่าอ้วนหมายถึงสัตว์ที่มีไขมันและเนื้ออยู่มาก สัตว์ถูกตอนหมายถึงสัตว์ที่ถูกตัดอัณฑะออกไป ซึ่งถือว่าดีกว่าสัตว์ที่ไม่ได้ตอนในเรื่องของรสชาติของเนื้อ แต่สัตว์ที่ไม่ถูกตอนถือว่ามีสัมผัสร่างกายที่สมบูรณ์กว่า ซึ่งถือว่าดีกว่าในการทำกุรบานหากมองในแง่ของรูปลักษณ์ของมัน
ต่อไปนี้ถือว่าเป็นสิ่งทีมักรูฮ (น่ารังเกียจแต่อนุญาต)
1. หูหรือเขาแหว่งไปครึ่งหนึ่ง
2. ต้นหูถูกตัดแต่ไม่ขาดและห้อยลงมาข้างหน้า
3. ต้นหูถูกตัดแต่ไม่ขาดและห้อยลงไปด้านหลัง
4. สัตว์ที่ใบหูฉีกขาดเป็นทางยาว
5. สัตว์ที่ใบหูมีรูหรือถูกเจาะเป็นวงกลม
6. สัตว์ที่ใบหูถูกตัดจนเห็นรูหูหรือผอมแห้งจนไม่มีไขกระดูก
7. เขาที่หายไปทั้งหมด
8. ตาบอดโดยสมบูรณ์โดยที่ตายังปรากฏอยู่
9. หลงฝูงหรือไม่ได้อยู่กับฝูงเว้นไว้จะมีการต้อน
สัตว์เหล่านี้ถือว่าน่ารังเกียจที่จะเชือดทำกุรบาน ดังรายงานจากหะดิษที่ห้ามเชือดสัตว์เหล่านี้ ซึ่งมีข้อตำหนิต่างๆที่กล่าวมาหรือให้หลีกเลี่ยงสัตว์ดังกล่าว ซึ่งตีความได้ว่าเป็นสิ่งมักรูฮฺ เมื่อนำหะดิษมาเปรียบเทียบกับหะดีษของอัลบัรฺรออ์ อิบนุอาซิบ (ขออัลลอฮฺทรงพึงพอใจท่าน) ซีงกล่าวว่า “มีผู้ถามนบี (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม) ว่า “สิ่งใดที่ควรหลีกเลี่ยงในการทำกุรบานสัตว์” ท่านให้สัญญาณมือและกล่าวว่า “สี่ประเภท สัตว์พิการที่พิการอย่างชัดเจน สัตว์ที่ตาข้างหนึ่งบอดซึ่งสังเกตเห็นได้ชัด สัตว์ป่วยที่เห็นอาการป่วยอย่างชัดเจน และสัตว์ที่ผอมแห้งจนไม่มีใครเลือก” (รายงานโดย มาลิกในมุวัฏเฏาะอ์)
สัตว์ที่มีความบกพร่องคล้ายกันนี้เป็นที่น่ารังเกียจเช่นเดียวกันที่จะนำมาเชือดกุรบาน ได้แก่
1. อูฐ ปศุสัตว์และแพะที่หางถูกตัดครึ่งหรือมากกว่าครึ่ง
2. หางขาดไปบางส่วนถือว่าน่ารังเกียจแต่หากขาดมากกว่าครึ่งนักวิชาการส่วนใหญ่ถือว่าไม่สมควรทำกุรบาน แต่หากวาไม่มีหางตั้งแต่เกิดถือว่าไปความผิดแต่อย่างใด
3. สัตว์ที่อวัยวะเพศถูกตัดออกไป
4. สัตว์ทีฟันบางส่วนหายไปไม่ว่าจะเป็นฟันหน้าหรือฟันกราม แต่หากมันเกิดมาเช่นนั้นไม่ถือว่าเป็นมักรูฮฺ
5. สัตว์ที่หัวนมถูกตัดออกไป แต่หากมันเป็นเช่นนั้นตั้งแต่เกิดถือว่าไม่ได้มักรูฮฺที่จะทำกุรบาน แต่ถ้าหากน้ำนมไม่ไหลโดยที่หัวนมยังทำงานได้ตามปกติ ไม่ถือว่าเสียหายแต่อย่างใด
หากทั้งห้าลักษณะนำไปนับรวมกับเก้าข้อข้างตัน ลักษณะของสัตว์ที่มักรูฮฺจึงมีด้วยกันสิบสี่ประการ
อัลลอฮฺทรงรู้ดียิ่ง
ฝ่ายบริการวิชาการ ศวฮ. สำนักงานปัตตานี แปลและเรียบเรียง
ข้อมูลจาก aboutislam.net
#อีดอัฎฮา #ศูนย์วิทยาศาสตร์ฮาลาลจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยสำนักงานปัตตานี