“อะไรคือนิยามของหะรอมและหะลาลในอิสลาม ?”

ตอบโดย ชัยคฺ มุฮัมมัด ศอลิหฺ อัล มุนัจญิด 

หะรอม คือ สิ่งใดก็ตามที่คนผู้หนึ่งกระทำแล้วจะได้รับการลงโทษ และการที่ละเว้นจากสิ่งนั้นเขาจะได้รับรางวัลตอบแทน หากว่าเหตุผลที่คนผู้นั้นหลีกเลี่ยงคือปรารถนาที่จะปฏิบัติตามคำสั่งห้ามของอัลลอฮฺ

หะลาล คือ ทุกสิ่งที่ไม่ใช่เรื่องผิดบาปในการกระทำสิ่งนั้น และไม่ใช่เรื่องผิดบาปที่จะไม่กระทำสิ่งนั้นเช่นกัน แต่หากว่าคนผู้หนึ่งตั้งใจที่กระทำสิ่งหะลาลเพื่อต้องการเพิ่มการเชื่อฟังอัลลอฮฺให้มากขึ้น เขาก็จะได้รับรางวัลสำหรับความตั้งใจนี้

การบัญญัติสิ่งที่หะลาลและสิ่งที่หะรอมนั้นเป็นสิทธิของอัลลอฮฺแต่เพียงผู้เดียว มีผู้ที่ทำให้บางสิ่งที่อัลลอฮฺทรงห้ามเป็นเรื่องหะลาล และมีผู้ที่ทำให้บางสิ่งที่อัลลอฮฺทรงอนุมัติเป็นเรื่องหะรอมเช่นกัน บางคนสร้างอุตริกรรมในการทำอิบาดะฮฺที่อัลลอฮฺไม่ได้กำหนดและนั่นเป็นสิ่งที่อัลลอฮฺทรงห้าม

หลักการพื้นฐานของศาสนาของสิ่งที่หะลาลนั้นคือสิ่งที่อัลลอฮฺและศาสนฑูตของอัลลอฮฺทรงอนุมัติ และสิ่งต้องห้ามนั้นคือสิ่งที่อัลลอฮฺและศาสนฑูตของอัลลอฮฺทรงห้าม ศาสนาคือสิ่งที่อัลลอฮฺและศาสนฑูตของอัลลอฮฺนั้นได้กำหนดไว้ ไม่มีใครมีสิทธิที่จะล่วงละเมิดขอบเขตของเส้นทางอันเที่ยงตรง (ศิรอฏ อัล มุสตะกีม) ที่อัลลอฮฺส่งมาให้กับศาสนฑูตของพระองค์ ดังที่อัลลอฮฺทรงตรัสว่า

وَأَنَّ هَـٰذَا صِرَ‌اطِي مُسْتَقِيمًا فَاتَّبِعُوهُ ۖ وَلَا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّ‌قَ بِكُمْ عَن سَبِيلِهِ ۚ ذَٰلِكُمْ وَصَّاكُم بِهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ

“และแท้จริงนี้คือทางของข้าอันเที่ยงตรง พวกเจ้าจงปฏิบัติตามมันเถิดและอย่าปฏิบัติตามหลาย ๆ ทางเพราะมันจะทำให้พวกเจ้าแยกออกไปจากทางของพระองค์ นั่นแหละที่พระองค์ได้สั่งเสียมันไว้แก่พวกเจ้า เพื่อว่าพวกเจ้าจะยำเกรง” (สูเราะฮฺ อัล อันอาม อายะฮฺที่ 153)

อัลลอฮฺ ตะอาลาทรงกล่าวในสูเราะฮฺ อัล อันอาม, สูเราะฮฺ อัล อะอฺรอฟ และสูเราะฮฺอื่นๆ ถึงสิ่งต่างๆที่อัลลอฮฺทรงประนามบรรดามุชริกีน (ผู้ตั้งภาคี คือ บรรดาผู้ที่ตั้งสิ่งอื่นขึ้นมาเป็นหุ้นส่วนในการอิบาดะฮฺต่ออัลลอฮฺ) นั่นคือสิ่งที่พวกเขาได้ทำสิ่งหะรอมในสิ่งที่อัลลอฮฺทรงห้าม อย่างเช่น บะฮีเราะฮฺ และ สาอีบะฮฺ (หมายถึง อูฐอันเป็นที่ต้องห้ามที่เกี่ยวพันกับการแสวงหาความพึงพอใจจากเจว็ดของพวกเขา) และพวกเขาอนุมัติสิ่งต่างๆที่อัลลอฮฺทรงห้าม อย่างเช่นการฆ่าเด็กๆของพวกเขา และพวกเขากำหนดสิ่งต่างๆในศาสนาของพวกเขาที่อัลลอฮฺมิได้ทรงอนุมัติ ดังที่อัลลอฮฺทรงตรัสว่า

أَمْ لَهُمْ شُرَ‌كَاءُ شَرَ‌عُوا لَهُم مِّنَ الدِّينِ مَا لَمْ يَأْذَن بِهِ اللَّـهُ ۚ
وَلَوْلَا كَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ ۗ وَإِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ

“หรือว่าพวกเขามีภาคีต่าง ๆ ที่ได้กำหนดศาสนาแก่พวกเขา ซึ่งอัลลอฮฺมิได้ทรงอนุมัติและหากมิใช่ลิขิตแห่งการตัดสิน (ที่ได้กำหนดไว้ก่อนแล้ว) ก็คงมีการตัดสินใจในระหว่างพวกเขา แท้จริงบรรดาผู้อธรรมสำหรับพวกเขาได้รับการลงโทษอันเจ็บปวด” (สูเราะฮฺ อัช-ชูรอ อายะฮฺ ที่ 21)

สิ่งต่างๆ เหล่านี้ประกอบด้วยบรรดาสิ่งหะรอมซึ่งเป็นสิ่งต้องห้ามในตัวมันเอง ซึ่งพวกเขาแปรสภาพไปสู่การทำอิบาดะฮฺ อย่างเช่น ชิรกฺ (การตั้งให้สิ่งอื่นมีหุ้นส่วนในการอิบาดะฮฺกับอัลลอฮฺ) และสิ่งต่างๆที่เป็นสิ่งที่น่ารังเกียจ อย่างเช่นการเปลือยกายเวียนรอบกะอฺบะฮฺ เป็นต้น

ฝ่ายบริการวิชาการ ศวฮ. สำนักงานปัตตานี